Le passif en français et en norvégien. : une analyse contrastive

Abstract

Kontrastiv analyse av passiv på fransk og norsk.

Passivkonstruksjonen finst både i norsk og fransk. Begge språka har perifrastisk passiv, og i norsk har ein også ein morfologisk passiv som har ein ekvivalent i den franske se-passiven. Likevel er det skilnad i funksjonen og utbreiinga av desse konstruksjonane; ein passiv i norsk tilsvarer ikkje alltid ein passiv i fransk. Med utgangspunkt i Oslo Multilingual Corpus (OMC), nærare bestemt det fransk-norske delkorpuset som inneheld originaltekster og oversetjingar på begge språk, har eg prøvd å finne ut korleis passivkonstruksjonen blir brukt i fransk og norsk, og kva slags moglegheiter ein har i fransk til å nytte seg av andre konstruksjonar som er semantisk og pragmatisk ekvivalente med passivkonstruksjonen. Eg har teke utgangspunkt i norsk perifrastisk og morfologisk passiv og sett kva desse konstruksjonane tilsvarer på fransk, både i original og i oversetjing.

Eg har funne ut at litt over halvparten av dei norske passivkonstruksjonane tilsvarer passiv på fransk. Om lag ein tredel blir til aktiv på fransk, deretter finn ein nominalkonstruksjonar (nominaliseringar, adjektiv eller preposisjonsfraser) og det ein kallar semi-auxiliaires (se faire, se voir). I ein liten del av tilfella finn ein ingen ekvivalent på fransk.

I oppgåva mi har eg prøvd å kartlegge grunnane til desse forholdstala; kva er det som gjer at ein ikkje kan eller vil bruke passivkonstruksjonen i alle tilfelle der passiv er brukt i originalteksta, eller kvifor har ein brukt passiv i oversetjinga når ein ikkje finn det i originalteksta.